yeni bir aşk arıyorum haberin olsun!.

2

senden bi cacık olmuycak muzaffer, yeni bi aşka yelken açma zamanım geldi.. bak, nerdeyse yarım yüzyıllık şarkı da benden yana!.

orijinal adı;

“artık seni sevemem”

söz: ülkü aker, müzik: suat sayın

şarkı…

“artık seni sevemem, yalvarsan da gelemem

sen suçunu bilirsin, sorma sakın, söylemem

yeni bir aşk arıyorum haberin olsun

beni bu hâle koyan Allah'tan bulsun

kader böyle istedi, elimden ne gelirdi

çekil artık yolumdan, aşkımız burda bitti”

düşme peşime yâni sakın, muzaffer!. raadsız etme beni, saadetimize engel olma!.

-“saadetimiz”?!!!. ne ara buldun o “miz”i, siz’i?!!. ‘siz’ kimsiniz, kim o lavuk?!. ‘biz’e ne oldu penpe, lütfen yapma!. ne derin bi aşkla sevdim, seviyorum seni, biliyorsun!. 

tamam, sen sevmiyorsun, inanmıyorsun aşka, ama ben dibine, dibime kadar inanıyor, yaşıyorum!.

aşkolsun penpe, bunu ‘daldan dala, olalaa mücellâ’ bile yapmadı, ‘kel mucip’e!.

diyodun zaten hep “biz diye bişe hiç olmadı, seni hiç sevmedim ben!.” diye!.

hep dedim bunu, hep duymazlıktan geldim, sessizce bekledim, bigün deyişir duyguların, seversin diye!.

nolcak şimdi, napçam ben?!.

nereye gitçem, gidecek başka yerim yokken!..

benim yerim senin yanındı!.

-acite yapma zihni, lütfen!. ben senin sığınağın, koruyucu ailen, ağlama duvarın falan deyilim!. bulursun gidecek bi yer!.

-ağlarım bak!!.

-ne zayıf bi arketipsin münir!. zaten hep uyuzun teki oldun!. elinden iş gelmez, dilinden bi kükreme çıkmaz, bakkaldan parasıyla bi ekmek alırken bile ezgin, restorantlarda garsona binbir istirham etmeden bi sipariş veremeyen sünepenin teki!. sanki bedava istiyoz?!.

gölgemde boş beleş yaşıyon!. ben olmasam muhtardan ter basmadan bi ikâmetgâh kâğıdı isteyemez, belediye otobüsüne, semserbest, sıfır ücret kartınla şoförün önünde kırk büklüm olmadan binemezsin!. hayatta değişmezsin sen!.

-haklısın penbe!.

-şu hâline bak, ezik!.

-benim de şarkım var, ben de insanım penpe!.

bak,

"kimse bilmez"

bulur geçti

gözyaşları kaldı çimende

gül rengi şarap içilmez mi böyle günde

seher yeli eser yırtar eteğini gülün

güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün

bu yıldızlı gökler

ne zaman başladı dönmeye

kimse bilmez

kimse bilmez

bulut geçti

gözyaşları kaldı çimende

gül rengi şarap içilmez mi böyle günde

seher yeli eser yırtar eteğini gülün

güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün

bu yıldızlı gökler

ne zaman başladı dönmeye

kimse bilmez

kimse bilmez

kimse bilmez“… ömer hayyam

“sever sever, kimse bilmez”…

öyle diyo bi yerinde bi başka şarkı.. yani sanırsam!. kulaama geldi gibi gibiydi, geçmişte, ilk gençlikte, onaltı yaşımda.. tee o zamandan belliydi, sessiz bi seven olcaam!.

şükrânımla aldıydım şiiri, şarkıyı, öpüp kalbimin başına koyduydum, ilâhî armağan belleyip, çünkü “sever sever, kimse bilmez” diyodu ve bigün bunu yaşıycaktım..

bilmedi bak, kimse!. yıllar geçti!. bilmedin!. oysa nası seviyodum!.

“bütün aşklar tatlı başlar” da diyodu şarkıda..

doğru deyil, hiç doğru deyil!. doğrusu, ‘bütün aşklar platoniktir, platonik yaşar’

örnek: şekil m, muzaffer’in penpe’ye aşkı yani!.

(yazanın iç konuşmaları:

allahım, çok acıklı bu yaaa!!. şu aşk hikâyesini bizzat ben yazdım, ben yazıyom, ama yine ben etkilendim?!!. hem de çok, dokunsalar ağlıycam!. da, kim dokunacak?!. ortalıkta biri mi var ki sorsun?!. biri olsa bile bu siliklik siniklikle hayatta farkında olmaz!.

yâni kendi çalıp kendine söyleyen, kendi yazıp kendi okuyan biri olmaktan başka şansım var mı?!!.

biri de bi gelip sormuyor işte; ‘sen naabıyon bilader yaa, ne yazıyon sen, penpe kim, muzaffer penpe’nin nesi olur, pilavı mı tutturamadın, hayatın altına mı tuttu, bu kadar neden efkâr bastı gönlünü, çok kederli görünüyorsun?!!.’…

değiştirmem lâzım ‘penpe ilen muzaffer’in aşk hikâyesinin akışını, hiç ii yere gitmiyo!. böyle götürürsem çok geçmez, daha ilk yarı bitmeden bu oğlan kesin intaar eder!.

mizah?!!.

evet, mizah kurtarır!. şu aşkı mizahla sulandırmalı!.

tam zamanı!.)

muzaffer, sus artık!. git!. bitti işte, neden anlamıyorsun!.

../.