sevmek, şüpheye zerre düşmeden, içinde menfî düşünceye zerre yer vermeden itimad etmekti..
bu, aynı zamanda, birinin karakterini yegâne murakabe yoluydu.. başka yolla anlayamazdı insan; ve itimadsız olmazdı..
işin sonunda aldanışların yolundan daha fazla hasar almadan dönmek var.. zarardan hâsıl olan kâr!.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder