Perşembe

derin, sonsuz yalnızlık…

biri ne çok gelmişse gelişiyle oysa ve oysa hep çoksa zâten sende, 

onaltı’ndan beri safça beklediğin… yarım asırlık cehenneminden sonra gelip, gelişiyle var ettiğinden de daha da çok olduysa hep içinde, gidişi, gelmeden önceki cehenneminden de beter, sızısı sancısı ağrısı öncesinden de daha ağırdır..

ve kalan derin, sonsuz yalnızlık, kutsal yalnızlık olur ardında bıraktığı… eşsiz bir şey bırakır giden; tükenmeyen, derin uğultularla akan yeraltı nehirleri gibi, deli bir yazmak tutkusu; bir yerde ansızın gün ışığına çıkacağı, durmak dinlenmeksizin kalemin ardından kâğıtlara akacağı ânın sabırsızlığında…

yazmanın engin derinliği… en anlamlı gidişleri, terkedilişleri yaşayan adamlara kadınlara hayırlı uğurlu olsun!.

Hiç yorum yok: