Perşembe

adalar’dan moda’lara… devam..

17


(kitap-fuar-tanışma-mektup… mektuplar)

en son… ‘moda iskelesine yanaşıyodu vapur’ ve ‘lincin etkisi’ dediydik..

moda iskelesi… ve adalardan modalara…

“adalara modalara…”
bak, yine şarkı yaaa?!!.

ada-moda… adalar modalar…
taktık buna!. ?!!. takılcak kadar var ama.. eğer ‘dünyanın en saçma uygulamaları ve bu uygulamaların ülkeleri’ sıralamasında 1.liği kimseye kaptırmayan, yakın tarihe kadar da sürekli bi “darbeler, darbeciler ülkesi” olarak anılan bi ülkede yaşıyorsan takıntın çok normaldir..

“ada sahillerinde bekliyorum; darbe yıllarında bu ve bikaç şarkının başına getirilenlerden bikaç ssyfa ilerde söz ettiğimizde mesele açık anlaşılacak.. şu an çok saçma şu söz edişler!. muhtemel itirazlar haklı yâni!.
“hani karşılaştık bir yerde, bakıştık ya
sen kaçırdın gözlerini korkmuştun aslında
denizin rengi üzerinde duruyordu sanki
bi haller ettin bana bir eylül vakti

korkmanın bir faydası yok kaçılmıyor aşktan
kaçmaya kalkmayalım ki güzelim, almayalım baştan
bir yanıma mehtap dolsun, bir yanıma deryâ
bir yanımda da sen olursan vız gelir dünya
adalara, modalara, oralara, buralara gel gizlice gidelim
sen bana aşktan bir sinyal ver, ben cevabı veririm”

işte bak, gördün, “bana her şey seni hatırlatıyor”; 
ne alâkaysa, ‘kuş’ diyorum mesela, ânında penpe bi kuş oluyor o, ben adalardan modalara geliyorum, gördün, şarkı beni takip ediyor..
şarkı seni arayış hikâyemi konu ediyor.. sanki benim için yazılmış güftesi?!.
ya şu?!!. bunun yüzünden gezmediğim, gitmediğim yer kalmadı, hem kaçıncı kez;
“şurası göz göze geldiğimiz yer
şurası söyleşip güldüğümüz yer
şurası baş başa kaldığımız yer
buralara sık sık gelişim ondan”

konumuz değil, hükelâlık da saymassan, o ıiiyyyggg sesi, nonoş nonoş söyleyişiyle zeki müğğgren de söyler şu şarkıyı!.

yâni, elhâsıl penpe,
“her yerde hâtıran var, her şey seninle dolu”!. işim çok zor!.

(şarkı, şarkı?!!.
bahsi kapatalım artık mefkûre, kabak tadı verdi!. başka konu açalım!. meselâ ‘aşk’a konu açalım!.
-aşk’a konu açmak mı?!!. mal mısın sen olm, insanlık tarihi başlayalı beri hiç kapanmamış ki konu!. ve ‘aşk’ konunun kendisi bizzat!. ha, diyosan ki “neyden söz edersen et hayatta, dönüp dolaşıp sonunda mutlaka “aşk”a gider!”, haklısın!.
zâten de ıspatı az sonraki bölümlerde kendini gösterir!.)

bi sonraki bölümde penpe!. deli divâne arayışım sona erer, belki bulurum seni!. umut işte!.
../.

Hiç yorum yok: