kelimelerle…

bitmeyecek bir kavgaydı, ömür törpüsü kelimelerle kavga; başında gözlerini kırpmadan nöbet bekleyerek, saatleri bir bir devirerek, her gün takviminden bir yaprak daha düşürerek, bir gün daha gitti ömürden diye sevinerek... saçma sap düşüncelerin sorgulanma ihtimâli çok yüksek olduğundan, sahibince bi açıklaması, avuntusu da hazır edilir, hazır tutulur bi kenarında; rezerv, konserve, tedbir, ola ki hani âniden sorulur, şöyle ki; 'hiç değilse kırılıp dağılan, kopan şeylerin gerçeği insanı hiç yanıltmıyor!. buna sevinmek gerek!.' ... derken, sonra... sonra; bir ‘kelime’ gelir, sürüp götürür göğünü saran grî bulutları; güneş çıkar, yıllardır duymadığın, görmediğin, bilmediğin ve hiç beklemediğin bahar geliverir.. sen o ‘kelime’ misin zelâl?!.