… klasik arketip târiflerine uymayan, klişe kalıplara sığmayan ufuksuz, sığ, sınırlı listelerde olmayan…
varlıkları varla yok arası; görünmez, bilinmezler.. ve böyleyken yine hiçbir yere sığamaz, kendilerini hiçbir yere âit hissedemezler…
haymatloslar gibi;
isimsiz, adressiz, kimliksiz, kimsesiz…
bir vatanları olduğu halde vatansız, dünya vatandaşı, ölseler blr mezar taşları olmayacak?!!
ve onlar artık hiçbir şeyin acı vermediği, korkulardan âzade mevkîsizlik, statüsüzlük, düz, desensiz, sâde ve yekpâre kişiliktirler;
ve asil,
ve derin,
ve yalnız!.
…
kutsal yalnızlık…
bildiğim, bundan büyük varsıllık olsa, onu yazardım buraya!.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder