her şeyi anladığınızda geride affedecek bir şeyin kalmadığını görürsünüz!. çünkü dün olmazsa olmaz bildiğiniz, hayatınız pahasına kıymet verdiğiniz, hayatınızın her ânını derinden etkileyenler müsâmahanızı istismârı tavana çıkarıp, yaptıklarıyla öylesine ikrâh ettirmiş, kendilerini öyle gönülden düşürmüştür ki, toz zerresi bile değillerdir artık!.
ve aslında insan kendini affetmeli önce.. ancak böylece eritebilir içinde kistleşmiş acıyı.. bunu başardığında ikinci iş, o katman katman kistleşmiş acıyı eritip, oluşmasına neden olan acımasız insansıların üzerine lav gibi püskürtmek!.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder