… hayatı, kaderi, insanları… affedemediği tek varlık kendi..
yolunu anlayarak ve kendini böyle afsız ve sessiz yürüyenler, yol boyu daha beter kanarlar..
sonra, acı galip gelip bir yerde, yaralarından söz ederler; kendiyle sözleştiği susku yasasına ihânetinin utancı içinde… ve fakat, bilmezler ki bir yerlerde aynı yarlardan düşüp, aynı yaraların acısıyla yanan birilerinin yangınına su taşırlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder