aynî

ey tenhâ ruh, ey bakmadan gören göz

ey bilmediğim, 'âh'ından tanıdığım
ey en iyi bildiğim yabancı!.
senin yağmalanmış yakılmış

ve yıkılmış ve unutulmuş

ihmâl olunmuş kalbin ve kimsesizliğin,
sessiz ve yorgun nefeslerden geçerek usulca
yanıbaşına konar kimsesizliğimin!.