..

zıddıyla bilinirmiş her şey.. mesâfesiz, boyutsuz, kaygısız sıfır noktası.. kutupta hep gecedir zaman, ıssız ve soğuk.. buza sıcağı anlatamaz kelimeler; kar’ın beyazından başka rengi, yalnızlığın sesinden başka sesi ve annesiz çocuğa annesizliği.. sormadım bu yüzden; taş kanar mı, kuşlar bir avuç sıcak için niye hep güneye kanat çırpar ve sıcak mı cennet, orda ‘anne’ var mı?!.